நீ தந்த நினைவுப் பரிசு !

நினைவுப் பரிசென எதுவும்

நாம் பகிர்ந்து கொண்டதில்லை !

நினைவால் கூட நாம்

பிரிந்திடுவோம் என்று 

நினைத்ததுமில்லை.

கண் பட்டுப் போனதுவோ.

நாம் கூடி நின்று பழகிய

காட்சிகள் பொய்யானதுவோ.

பஞ்சனை தாங்கும் கண்ணீரை

நெஞ்சனையில் தாங்க

வாராயோ...?

தொண்டைக்குழி 

அடைத்திடுதே தோள்

தட்டி ஆறுதல் கூறாயோ ?

காலமெலாம் பார்த்திருக்க

கலங்கரை விளக்கமென-உனை

நான் நினைத்தேன்...

கண்கலங்க விட்டுவிட்டு

போனதெங்கே பூமகளே

நினைந்துருகி சாவதற்கோ

நினைவதனை விட்டுச்சென்றாய்.

மனமுருகி அழைக்கின்றேன்

மனமிலலையோ வந்து சேர.

என் தேடலுனக்கு இனித்திடுதோ

ஓடி ஓடி ஒளிகின்றாய்.

கரை சேர்க்கும் ஓடமிங்கே

நீயெனக்கு ஆனபின்னே

மூழ்கவிட்டு போனதெங்கே...

தாயில்லா பிள்ளையிவள்

தயவில்லையோ தாரகையே.

தஞ்சமென மடிசேர

தவமிருக்கேன் தரணியிலே.